Адлігамі з крамаў
Веяла ватным цяплом.
Уздоўж па панэлях зімовым
Ездзіў звездистый лом.
лёд, перад тым як здрыгануцца,
сокамі пух, трашчаў.
Як пацямнелы пазногаць,
Ныла вада ў абцугах.
Капала медзь з дрэў.
Хаваючыся пад карніз,
Да вокнаў з галантарэяй
ціснуўся букініст.
Кляйма гумавай фірмы
сеткаю падэшваў
Ліплі да ікрынку Фірн
Або вабілі пад дождж.
Вось як бывала ў будні.
У святы ж рос буран
І навісаў з поўдня
Весткай палярных краін.
Небе пад снег хацелася,
Вуліцу біў дрыжыкі,
Вецер дрыжаў за цэласць
шыльдаў, блях і клямараў.
