Яна са мной. найграваць,
лей, смейся, змроку чарвякі!
Топі, папкі Эпіграфам
Да такой, як ты кахання!
Снуй шаўкапрада тутавага
І біся ў шыбу.
ахутваюць, аббэрсваюць,
Яшчэ не всклянь цёмна!
– Ноч апоўдні, лівень, – грэбень ёй!
на shtebne, спацеў – вазьмі!
І – цэлымі дрэвамі
У вочы, у віскі, у язмін!
Асанна цемры егіпецкай!
рагочуць, сутыкнуліся, – ніцма!
І раптам павеяла выпіскай
З тысячы бальніц.
Цяпер бяжым сощипывать,
Як стогн са ста гітар,
Амыты імгою ліпавай
Садовы сен-Гатард.
